22.3.14

1.1.14

Ο Άνθρωπος ειναι το τελειότερο δημιούργημα της φυσης

''Ο Άνθρωπος ειναι το τελειότερο δημιούργημα της φυσης.Ειναι το αριστούργημα της φυσης.!Η Φυση εχει προικίσει τον άνθρωπο με εναν πανίσχυρο εγκέφαλο,με μια απαράμιλλη προσαρμοστικότητα,και με μια μοναδική αντοχή στις κακουχίες.Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει παντου,σε μια έρημο,σε μια ζούγκλα,σε εναν παγετώνα,ακομα και στην θάλασσα.Μπορει να τραφεί σχεδον με τα παντα,και μπορεί να αντιληφθεί,να κατανοήσει και να αλληλεπιδράσει σχεδον με ολα οσα γίνονται γύρω του.Ο Άνθρωπος δεν εχει κανέναν φυσικό εχθρο,τίποτα πανω στον πλανήτη δεν εχει ως αποκλειστικό στόχο να κυνηγάει τον άνθρωπο.Η φυση δεν εχει βαλει κανενα σύνορο στον ανθρωπο,παρα μονο εναν περιορισμό,(ενα σχετικά μικρο οριο ζωης).Τιποτα δεν περιορίζει τον ανθρωπο απο το να διαπρέψει,τιποτα δεν τον εμποδίζει απο το να αφήσει το χνάρι του πανω στην σαρκα του πλανήτη,ως κατι σπάνιο,κατι ιδιαίτερο,κατι υπέροχο .Τιποτα.. εκτος απο τον ιδιο του τον εαυτο.Ολα τα σύνορα και ολοι οι περιορισμοί που βρίσκει μπροστά του ενας άνθρωπος στα 70-100 χρονια της ζωης του,δεν τα εχει δημιουργήσει η φύση,αλλα τα δημιουργει ο ιδιος,η τα δημιουργούν για αυτον αλλοι άνθρωποι.Η φύση δημιούργησε τον άνθρωπο με σκοπο να γεννηθεί,να ζήσει,να μεγαλουργήσει,και να πεθάνει ελεύθερος πανω σε εναν υπέροχο και ίσως και μοναδικό στο είδος του, σε ολόκληρο το σύμπαν, πλανήτη.Το αν ο άνθρωπος δεν καταφέρνει να φερει εις περας με επιτυχία αυτο τον σκοπο ..ειναι ενα δικο του πρόβλημα που καλα θα κανει κάποτε να το λύσει...γιατι ο χρονος ειναι το μονο που δεν εχει απεριόριστο''.

24.12.13

Από τα 2000 μέτρα στα 0

 


Από τα 2000 μέτρα στα 0.

Χθες Τετάρτη 200313 ξεκίνησα για Πηγάδια. Ανέβηκα ψηλά στο βουνό κι έκανα μια καταπληκτική διαδρομή μες στη λιακάδα, δοκιμάζοντας τις καινούριες μου μπατονέτες dynafit, το σακίδιο και το τζάκετ.
Είχε τόσο ωραία και ζεστή μέρα που ανέβηκα μέχρι τα 2000 μέτρα υψόμετρο με κοντομάνικο.
Εφυγα σχετικά νωρίς γιατί λόγω ζέστης άρχισε να μαλακώνει επικίνδυνα το χιόνι.
Στην επιστροφή δεν μπήκα καν μες στην πόλη και συνέχισα για ναυάγιο Επανομής.
Η μέρα ήταν καταπληκτική και θα ήταν κρίμα να γυρίσω σπίτι.
Είχα τη στολή μαζί μου και βούτηξα θάλασσα.
Μέχρι εδώ όλα ήταν απλά τέλεια.

Και τώρα αρχίζει το μαρτύριο.

Αφού στέγνωσα κι έκανα και ηλιοθεραπεία, είπα κατά τις 4 να φύγω.
Μπαίνω στ αμάξι και συνειδητοποιώ οτι ο συμπλέκτης είναι νεκρός.
Βλέπω τη στάθμη στο δοχείο χαμηλή. Ωραία. Ξεκινάω τρέχοντας (τα καλά του αθλητισμού) μέχρι Επανομή (1 ώρα πάνε έλα) και παίρνω υγρά. Γεμίζω το δοχείο. Ο συμπλέκτης ακόμη νεκρός.
Ο μηχανικός μου μου λέει πως χρειάζετε μάλλον εξαέρωση (που φυσικά δεν ξέρω πως να κάνω).
Παίρνω οδική βοήθεια.
Μετά 1.5 ώρα μου λένε οτι δεν μπορούν να έρθουν λόγω άμμου.
Ερχεται ο άνθρωπος με τα πόδια.
Επιστρέφουμε στο φορτηγό του το οποίο έχει αφήσει στα αναψυκτήρια, για να πάρουμε εργαλεία και μπαταρία. Ναι έμεινα και από μπαταρία η οποία ήταν στα τελευταία της.
Ενας καλός ψαράς με ένα xtrail μας πάει ναυάγιο. Συνδέουμε την φοριτή μπαταρία και βάζουμε μπρος με πρώτη.
Φτάνουμε αισίως στο φορτηγό το φορτώνουμε κι επιστρέφω Θεσσαλονίκη στις 10 το βράδυ.

Υ.Γ1 Πέρσυ είχα πάθει το ίδιο με το civic κι ο μηχανικός μου είπε να έχω πάντα μες στ αμάξι ένα κουτάκι με υγρά για παν ενδεχόμενο. Πολύ που τον άκουσα.

Υ.Γ.2 Ο οδηγός του φορτηγού είναι ο Βλαδίμηρος, παλιός αθλητής του ΠΕΚΟ Θεσσαλονίκης. Στέλνει τα χαιρετίσματά του στους Κωσταντινίδη, Παραστατίδη και Κάσπαρη.

Υ.Γ.3 αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν σε όλους.....στη διαδρομή σπίτι δουλειά. Σε μένα γιατί ρε γαμώτο συμβαίνουν στου διαόλου τη μάνα;

Βέρμιο
http://connect.garmin.com/activity/286818044
Ναυάγιο
http://connect.garmin.com/activity/286818057

Ξέχασα να γράψω και μια ώρα τρέξιμο πήγαιν έλα Επανομή. Αυτό είναι τρίαθλο. Ορειβατικό σκι, κολύμπι, τρέξιμο.

22.9.12

Ανακαίνιση Καλλιδοπούλου 2011

Το 1998 αγοράσαμε το διαμέρισμα στην οδό Καλλιδοπούλου.
Μετά από 12 περίπου χρόνια, το 2011, αποφάσισα να το ανακαινίσω με σκοπό να το πουλήσω και να πάρω κάποιο άλλο.
Τελικά μετά από αρκετή προσωπική δουλειά, κόπο και μεράκι, το έργο ολοκληρώθηκε και το παλιό διαμέρισμα μεταμορφώθηκε.
Ετσι αποφάσισα τελικά να το κρατήσω, καθώς μετά από τόσα χρόνια διαβίωσης στο ίδιο σπίτι (ίσως και το μοναδικό που έμεινα τόσα χρόνια σερί) θα ήταν κρίμα να φύγω. Ασε που τελικά κατάλαβα οτι η γειτονιά με βόλευε περισσότερο απ όσο φανταζόμουν.
Παρακάτω αποσπάσματα απ την ανακαίνηση.

24.4.12

Σήμερα έχασα τον πατέρα μου

15 μέρες πριν ο πατέρας μου είχε ατύχημα.
Επεσε στο μπάνιο με αποτέλεσμα να χτυπήσει άσχημα στην κοιλιακή χώρα.
Πήγε στον Αγιο Λουκά όπου έγινε επέμβαση για να σταματήσει η αιμοραγία. 3 μέρες στην εντατική σε καταστολή και τις υπόλοιπες σε δωμάτιο της κλινικής.
Μετά από 15 συνολικά μέρες πήρε επιτέλους εξιτήριο Δευτέρα 230412.
Την επόμενη μέρα, Τρίτη 240412 πέθανε από ανακοπή στο κρεβάτι.
Ειδοποιήθηκα απ την μητέρα μου ενώ ήμουν σε προπόνηση στο Χορτιάτη.


Κι ένα βίντεο που έκανα με όλα τα κλιπ που είχα απ τον πατέρα μου.

26.2.12

Hortiatis uphill x3 260212

  This morning there was something in the air, in the breakfast I ate, or in the coffee I drank. I'm not quite sure but I understood that today would be the record day. I pumped the tires, put my clothes on and went out. I did a good warm up until Thermi and then started the Hortiatis mountain uphill till the top to the radar. I returned to Thermi via Panorama. And because one equals none and with the second you can not be sure, you do a third one. TRIPLE HORTIATIS MOUNTAIN UPHILL. Something I was thinking about since last summer. After the double I did, and after the fact that mr. Thomas Timamopoulos, one of the best Greek cyclists ever, used to telling me that he had done a triple Hortiatis uphill wen he was young, I decided to give it a try. And succeeded. 2 powerbar gels, a sesame bar and 1 liter of water was all I needed.  Also for the first time in global, I enter the word ''Thassos training'' which is exactly what someone has to do to go well on Thassos ultra marathon. While I was climbing for the third time, an idea came to me. To organise a 24 hour Hortiatis uphill race. The one who do most uphills in 24 hours wins. The bad thing with these uphills is hypothermia on the downhill. Imagine that I did 3 of them. Now it's time for a frappe and watch a movie. Until next time...